De minitripper uit het boek ‘zo geknipt 2′ van Riet en Lies is toch werkelijk de schattigheid zelve. Zo’n retro valiesje waar je als vanzelf een schattig klein meisje of jongetje naast ziet lopen. Als je het open doet, verwacht je gewoon een klein pyjamatje en een knuffel. Dus ja, na het doorbladeren van het boek, kriebelde het gewoon om er aan te starten.
Ik had een beetje schrik dat een katoentje snel vuil zou worden, dus koos ik toch maar voor toile cirée. Niet zo evident, vooral niet met die ronde hoeken. Ook de stevigheid is even zoeken, maar daar had het boek al voor gewaarschuwd. Ik koos toch eerst voor decovil light, maar ik was niet helemaal tevreden met het resultaat. De makers van het boek hadden héél wat meer verstevigingen getest en kwamen tot de conclusie (en ik citeer): “Geen enkele versteviging deed het koffertje zo staan als een huis, als de kartonnen”. En alhoewel ik eerst wat weigerachtig stond tegenover karton gebruiken in een koffertje, doet het wel perfect de job!
Ik maakte nog een adreslabel in de klep, geïnspireerd op de kofferlabels uit het boek ‘ja, lap’ van Fran Vanseveren. Want het zou toch zonde zijn als dit koffertje verloren geraakt!
2 Reacties
Hoe groot is dat tasje precies? Misschien een leuke vroege cadeautip voor de verjaardag van een ‘schattig’ meisje (lees Elise)…
Dag Anja
De minitripper meet 29 op 37 cm en is groot genoeg voor een pyjama, toiletzak en enkele knuffels. Ofwel als speeltas voor een collectie speelgoed. Persoonlijk zou ik die niet veel groter maken omdat de schattigheid er dan snel vanaf is.